Bo sama byłam na twoim miejscu.

Przez 20 lat doświadczenia zawodowego przeszkoliłam ponad 7 000 pracowników na różnych stanowiskach. Widziałam wszystkie możliwe stopnie motywacji i demotywacji – od osób, których zapał do działania był tak wielki, że dosłownie zarażali swoim entuzjazmem cały zespół, do takich, którzy porzucali kolejną z rzędu posadę, bo za każdym razem przytłaczały ich trudności. Ale to nie zawodowe doświadczenia sprawiły, że tak dobrze rozumiem jak działa wewnętrzna motywacja i jak jej nie stracić.

W moim życiu zawsze pojawiały się wyzwania. Na początku kariery jako hostessa i później jako pracownik korporacji. Im więcej odpowiedzialności – za siebie, za swoje efekty, za swoich ludzi – tym trudniejsze się stawały. Zostając liderem czułam nad głową ten wielki cel – coś do czego muszę dążyć, co muszę koniecznie osiągnąć. Zastanawiałam się jak robić więcej, szybciej, lepiej. Czułam, że to rozsądne. Każdy przecież pragnie, aby jego kariera zawodowa szybowała w górę, prawda? Powinnam się cieszyć. Z tyłu głowy oczywiście wirowały inne marzenia, ale zawsze było coś ważniejszego, coś bliższego osiągnięcia. Miałam gotowy plan, wszystko ułożone, szczegóły ustalone. A wtedy życie postanowiło zweryfikować fakty.

W obliczu trudnego doświadczenia, cele, do których kiedyś tak zaciekle dążyłam okazały się niewłaściwe, niepotrzebne, obce. Uzmysłowienie sobie, że tak naprawdę ich nie chcę było jak mocny cios w głowę. Czy było to trudne? Tak. Czy coś przewartościować w swoim życiu? Prawie wszystko. Czy miałam chwile kiedy wydawało mi się, że nie dam rady i że lepiej się poddać? Oczywiście. Czy odnosiłam porażki? Jeszcze ile.

To właśnie wewnętrza motywacja pozwoliła mi nie poddawać się i podejmować działania – inne, lepsze bo moje. Ale przede wszystkim nie siedzieć i nie załamywać rąk bo to najgorsza rzecz, która może się nam przytrafić. To jest właśnie powód, dla którego uczę innych – prowadzę szkolenia, coachingi, warsztaty, robię kursy online, live-y, piszę książki. Bo chcę pokazać, że jeśli tylko ma się motywację w sobie, żadna przeszkoda, wydarzenie ani trauma nie są w stanie całkowicie nas pokonać. Szukam różnych rozwiązań, żeby przekazać to, co mam dalej. A fakt, że mogę to robić i że inni wracają do mnie, żeby pochwalić się efektami i podziękować za pomoc, nakręca mnie jeszcze bardziej i daje jeszcze więcej energii do działania!